نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)

نام اسرائیل به عنوان یک کشور تا پس از جنگ جهانی دوم مطرح نبود و تا پیش از آن منطقه‌ای بود که یهودیان بر اساس قرارداد میان بریتانیا و فرانسه به آنجا مهاجرت می‌کردند، زیرا آن را «ارض موعود» می‌دانستند. اما چه اتفاقی افتاد که «ارض موعود» ناگهان به کشوری در خاورمیانه تبدیل شد که خود را از ساکنان قبلی محق‌تر می‌دانست و با قتل و ترور کار خود را پیش برد؟

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

شاعری نابینا به نام دولت به دربار تیمور لنگ رفته بود.
تیمور به قصد استهزا از او پرسید:مگر دولت هم کور می شود!؟
دولت هم با حاضر جوابی تمام گفته بود:آری و الا گذرش به خانه لنگ نمی افتاد!!

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

 برگی از فضایل حضرت عشق؛ محمد صلی الله علیه و آله.  میان جمع بشاش و گشاده رو و در تنهایی سیمای محزون و متفکر داشت. هرگز به روی کسی خیره نگاه نمی کرد و بیشتر اوقات چشم هایش را به زمین می انداخت. در سلام کردن به همه حتی بردگان و کودکان پیشدستی می کرد. اغلب دو زانو می نشست و پایش را جلوی کسی دراز نمی کرد. هر گاه در مجلسی وارد می شد نزدیک ترین جای خالی را اختیار می کرد. اجازه نمی داد کسی جلوی پایش بایستد و یا جا برایش خالی کند سخن همنشین خود را قطع نمی کرد. بیش از حد سخن نمی گفت، آرام و شمرده، وهیچ گاه زبانش را به دشنام و ناسزا آلوده نمی ساخت. در حیا و شرم بی مانند بود.از بیماران عیادت می کرد.  ✅جز در مقام دادخواهی اجازه نمی داد کسی در حضور او علیه دیگری سخن بگوید یا سعایت نماید. کینه کسی را به دل نمی گرفت و در صدد انتقام بر نمی آمد. اگر کسی به حریم قانون تجاوز می کرد مطلقا گذشت و مجامله نمی کرد. حساسیتش در مقابل ناملایمات از حد حزن و اندوه تجاوز نمی کرد. می گفت: کسی که رحم در دل ندارد خدا هرگز به او رحم نمی کند. با کودکان با مهر و عطوفت رفتار می کرد. کسانی را که در آسایش خانواده خود کوتاهی می کردند از رحمت خدا دور می دانست. در مقام دعا می گفت: خدایا از بیکارگی، تنبلی و زبونی به تو پناه می برم. زواید معیشت را از زندگانی خود حذف کرده بود.  ✅جامه خویش را وصله می کرد. با دست خویش شیر می دوشید و دست آس می کرد. روزی چنین گفت: اقوام و ملل پیشین دچار سقوط شدند که در اجرای عدالت تبعیض روا داشتند: هرگاه یکی از طبقات بالا جرمی می کرد از مجازات معاف می کردند و اگر از زیردستان بود او را مجازات می کردند. روزی به مسجد رفت و گفت: اگر به کسی از شما ستمی از من رفته و از این ر نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

یادی از یکی از بندگان خوب خدا ماه محرم و صفر سپری شد و با خودش مردی را برد که انصافاً خادم الحسین(ع) بود. امین الله کارخانه ای معروف به امیر بازنشسته ارتش بود و تمام صبح زودهای این دو ماه در مسجد ملاحسن کنگاور سینی های صبحانه را توزیع می کرد و در پی آن چای شیرین و نهایتاً چای تلخ. جوان و حتی میانسال هم نبود اما بی تکبر از همه پذیرایی می کرد از طفل کم سن و سال تا پیرمرد سالخورده.مزاح، چاشنی کارش بود که ضمن تعارف چای می گفت:اینها روی دستم مانده اند!یا می گفت:چای بخورید تا سختگیتان رفع شود!(خستگی ناشی از خوردن صبحانه!) دهه آخر صفر خبر آمد که دعوت حق را لبیک گفته است،یاد شب قبلش افتادم که برای نماز به مسجد صاحب الزمان(ع)آمده بود و برخلاف صبح ها که پذیرایی می کرد می نشست و با برداشتن دو تا استکان کوچک چای به شوخی می گفت:برمی دارم تا حمل سینی چای برایتان راحت تر شود. نزدیکانش نقل کردند که در بیمارستان و با شوک چشمانش را باز کرد و از سر مزاح گفت:خوب شد که نمردم! او رفت و من به این می اندیشم که شیفتگان حسین(ع) این همه لطافت را از کجا آورده اند؟ نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

سرخپوست پیری برای کودکش از حقایق زندگی چنین گفت : در وجود هر انسان، همیشه مبارزه ایی وجود دارد مانند ،مبارزه ی دو گرگ!

که یکی از گرگها سمبل بدیها مثل، حسد، غرور، شهوت، تکبر، و خود خواهی و دیگری سمبل مهربانی، عشق، امید، و حقیقت است.

کودک پرسید : پدر کدام گرگ پیروز میشود؟
 پدر لبخندی زد و گفت ، گرگی که تو به آن غذا می دهی...

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...